23 lipca 1904 roku po raz pierwszy, a 26 czerwca 2014 roku po raz drugi, w Bydgoszczy pojawiła się fontanna Potop, za każdym razem nie tylko zyskując pełne prawo obywatelstwa w tym mieście, ale błyskawicznie stając się jednym z głównych ogniw bydgoskiej tożsamości. Doprawdy, trudno sobie wyobrazić gród nad Brdą i Wisłą bez tego skarbu.(...).
(...) Bydgoska fontanna Potop dłuta Ferdinanda Lepckego jest nie tylko niebanalnym dziełem artystycznym o ogromnym ładunku treści, ale też ważnym ogniwem tożsamości Bydgoszczy. Jej bogate dzieje, w tym dwukrotne pojawienie się w Parku Kazimierza Wielkiego (1904–2014 rok), długoletnie starania, powszechnie zresztą akceptowane, o rekonstrukcję pierwowzoru zniszczonego w 1943 roku przyczyniły się do trwałego związku owej kompozycji, zarówno z przestrzenią urbanistyczną jak i świadomością społeczności Bydgoszczy. Potop nie tylko się ogląda, ale o Potopie się mówi w różnych kontekstach odwołując się do niego.
- fragmenty z książki Stefan Pastuszewski