Wydawnictwo Pejzaż

​XXX BYDGOSKI FESTIWAL OPEROWY

Szanowni Widzowie!

Od trzydziestu lat witam Państwa na festiwalowym święcie w Operze Nova.

W trzech dziesięcioleciach (1994–2024) mieści się dotychczasowa historia Bydgoskich Festiwali Operowych. Przyznam, że przerosła ona nasze oczekiwania z czasu pierwszej festiwalowej edycji. Nie chcę wspominać przeszłości, która przy okazji okrągłych rocznic bywa wielokrotnie przywoływana, muszę jednak pozwolić sobie na refleksję, że oto znów jesteśmy na placu budowy ! 70-lecie Opery za dwa lata obchodzić będziemy w powiększonym o czwarty „krąg” gmachu!

29 BYDGOSKI FESTIWAL OPEROWY

Szanowni Widzowie!

Z ogromną radością i dumą witam Państwa na XXIX Bydgoskim Festiwalu Operowym.

Dzięki entuzjazmowi zaproszonych Teatrów, pomocy Sponsorów oraz wspólnej determinacji udało się w odstępie półrocznym ponownie zorganizować to międzynarodowe wydarzenie. Mam nadzieję, że zostanie ono zapamiętane dzięki prezentowanym efektownym i niebanalnym inscenizacjom wielkiej opery, opery-pop/musicalu, opery komicznej oraz baletów: współczesnego i klasycznego w wykonaniu zaproszonych zespołów z Litwy, Ukrainy, Czech, Polski i – po raz pierwszy – z Chorwacji. Z pewnością XXIX Bydgoski Festiwal Operowy nie pozwoli na obojętność, pokaże teatr operowy jako uważnie wsłuchujący się w odgłosy dzisiejszego świata i szukający w nim piękna. Serdecznie zapraszam na tegoroczną edycję Festiwalu i życzę Państwu niezapomnianych wrażeń artystycznych.

28 Bydgoski Festiwal Operowy

Szanowni Melomani!

Drodzy Goście i Przyjaciele Bydgoskiego Festiwalu Operowego!

Z ogromną radością i prawdziwym wzruszeniem witam Państwa w Operze Nova po dwuletniej przerwie w historii naszego Festiwalu. Doświadczenia okresu pandemii są szczególne: trudno było nam pogodzić się z odwołaniem gotowej już 27. edycji, a organizowanie pracy artystycznej było prawdziwą ekwilibrystyką. Jednak najcenniejszym wspomnieniem tego okresu jest poczucie jedności Artystów i Publiczności oraz potrzeby wspólnotowego przeżywania kreowanych na scenie wydarzeń. Zatem, Festiwal wraca do gry!

Mimo iż spotykamy się w czasach nadal niełatwych, zuchwale pozwalam sobie zaprosić Państwa do oderwania się od problemów, jakie przynosi codzienność i do przeniesienia się w krainę sztuki, która nigdy nie zawodzi.

Repertuar tegorocznego, 28. Bydgoskiego Festiwalu Operowego, obok tytułów obecnych na wielu scenach operowych, prezentuje pozycje unikatowe, obok klasyki – utwory z kilkuletnią zaledwie historią. Nie jest przypadkiem, że wśród Teatrów-Gości są także Artyści z Ukrainy: Lwowski Teatr Opery i Baletu przedstawi, również nieprzypadkowo, romantyczny balet. Nowoczesność i tradycja w sposobie realizacji, kanon opery i muzyka współczesna: przez najbliższe dwa tygodnie będziemy przebywali w niezwykłym świecie opery i baletu. Czekamy na Państwa w Operze Nova!

​Spiritus movens - program do spektaklu

Rozgośćmy się na nowo w ramach twórczości duetu Przybora–Wasowski

– Ten spektakl to otwarcie się na nową interpretację Kabaretu Starszych Panów, która być może skusi współczesnego odbiorcę do tego, by zanurzyć się w świat twórczości legendarnego duetu – mówi Justyna Zar, autorka scenariusza i reżyserka Spiritus movens – piosenki Jeremiego Przybory”.

Kto lub co jest tytułowym Spiritus movens spektaklu?

NIEBEZPIECZNE ZWIĄZKI

OPERA NOVA W BYDGOSZCZY

Balet w dwóch aktach na podstawie powieści Pierre’a Choderlosa de Laclosa Les liaisons dangereuses Libretto Artūrs Maskats i Krzysztof Pastor Walcząc o wpływy i władzę… O podwójnej moralności na wersalskim dworze i jej wpływie na duszną atmosferę salonów arystokracji W II połowie XVII wieku, za panowania Ludwika XIV – Króla Słońce (1643–1715), początkowo skromny, dwupiętrowy domek myśliwski w podparyskim Wersalu stawał się potężnym pałacem. Zasłynął m.in. z reprezentującej potęgę i świetność Burbonów olśniewającej świątyni światła z żyrandolami, świecznikami, marmurami i malowidłami – sali zwierciadlanej, centralnej galerii wypełnionej niemal czterema setkami luster odbijających widok z okien wychodzących na pałacowe ogrody. Z Wersalu przejmowano w ówczesnej Europie nie tylko pewne normy zachowań i modę (w szczególności za sprawą markizy de Pompadour, słynnej metresy Ludwika XV), ale też język francuski uchodzący od XVIII wieku za międzynarodowy język dyplomacji i kultury. [...]

Zofia Ewa Ruprecht przechodzący...

Szanowni Państwo!

Przedstawiam Państwu moją pracę dyplomową, którą wykonałam na zakończenie nauki w Bydgoskiej Akademii Fotografii, jej 13 edycji, w dniu 9.09.2023 r. Nie ukrywam, że moją niewątpliwą pasją od wielu lat jest fotografia, w ostatnich latach z racji wygody, głównie ajfonowa, postanowiłam więc zgłębić tajniki fotografii, aby móc w przyszłości robić lepsze zdjęcia profesjonalnym sprzętem. Ponieważ aktualnie nie dysponuję jeszcze dobrą lustrzanką/aparatem bezlusterkowym ani dobrymi obiektywami z dobrym światłem, postanowiłam być konsekwentną i wykorzystać w pracy dyplomowej wyłącznie mojego smartphona (iphone 13 ProMax). W przedstawionych przeze mnie Tryptykach zatytułowanych „Przechodzący…”chciałam nawiązać do słynnej rzeźby Jerzego Kędziory, która wisi nad Brdą i kojarzy się nieodłącznie z naszym pięknym miastem.

​Bulwar Zachodzącego Słońca

Wyprodukowano na mocy porozumienia z The Really Useful Group Ltd.

(...) Film Bulwar Zachodzącego Słońca charakteryzują liczne znamiona arcydzieła, nowatorska jest także sama narracja opowieści. Poznajemy przebieg wydarzeń ze zgoła niecodziennej perspektywy. Obraz Wildera otwiera scena ukazująca basen w rezydencji Normy Desmond z pływającymi zwłokami zastrzelonego przez nią scenarzysty, ale to właśnie on przedstawia retrospekcję wypadków ze swojego punktu widzenia. Twórcy musicalu starali się zachować jak najwięcej z filmowego pierwowzoru. Fabuła spektaklu, układ scen, a nawet wystrój wnętrz, wszystko to było jak najwierniejszym odwzorowaniem obrazu filmowego, a raczej „przekładem” z języka kina na język teatru. Fakt, że był to teatr muzyczny, stał się dodatkowym atutem adaptacji. (...)

​Così fan tutte

Così fan tutte Wolfganga Amadeusza Mozarta od momentu powstania budziło spory i cieszyło się zmiennym szczęściem zarówno u krytyki, jak i publiczności. Premiera ostatniej opery komicznej Mozarta, odbyła się 26 stycznia 1790 roku w wiedeńskim Burgtheater, dzień przed trzydziestymi czwartymi urodzinami kompozytora. Po Weselu Figara, które swoją premierę miało cztery lata wcześniej w roku 1786 i Don Giovannim z roku 1787, było to trzecia i ostatnia współpraca Mozarta z librecistą Lorenzem Da Ponte. W jej wyniku powstała opera buffa w stylu włoskim, w której kompozytor bawi się tradycyjnie dla tego gatunku skonstruowanymi postaciami oraz sytuacjami. Dwie pary kochanków, intryga oparta na ukryciu i zamianie tożsamości głównych bohaterów, podstępny filozof układający wyrafinowane fortele składają się na to przepełnione ironią arcydzieło muzyczne.

​Alicja w Krainie Czarów

Lewis Carroll przemykał się przez świat dorosłych jak cień Czy jesteśmy dorośli, czy chcemy pozostać dorosłymi dziećmi, Lewis Carroll ma dla nas zawsze aktualne życzenia: Wielkanocne życzenia dla wszystkich dzieci, które kochają Alicję. Czy pamiętacie te rozkoszne błogie uczucie, kiedy, budząc się w letni poranek, słyszeliście pod niebem świergot ptaków, a świeży ciepły wietrzyk wpadł do pokoju przez otwarte okno? – gdy, leżąc jeszcze leniwie w łóżku z półprzymkniętymi oczyma, tak jak we śnie widzieliście zielone konary drzew poruszane wiatrem lub prześwietlone słońcem złote wody strumyka? Ta radość jest bardzo podobna do smutku, potrafi wzruszyć do łez, podobnie jak piękny obraz czy wiersz. […] Być może niektórzy mogą mnie winić za to mieszanie rzeczy poważnych i wesołych, inni zaś mogą się uśmiechnąć i pomyśleć, że to dziwne, że ktoś w ogóle chce mówić o sprawach ważkich, i to nie w niedzielę w kościele. Ja jednak sądzę – nie, ja Jestem tego pewien – że wiele dzieci przeczyta tę książkę uważnie i z miłością w duchu, w jakim ją napisałem.